In Zwitserland moet je belasting registreren bij een bedrag hoger dan CHF 100,000 (ingevoerd sinds januari 2010). Diegene die gebruik maakt van de diensten van een bedrijf of persoon die in het buitenland gestationeerd is op een bedrag van CHF 10,000 of meer zijn verplicht belasting te betalen in Zwitserland.
Het standaard belastingtarief is ongeveer 7,6%. Dit is het laagste belastingtarief in Europa. Een aantal specifieke leveringen en diensten, inclusief voedsel, medicijnen, kranten en boeken zijn onderworpen aan een lager tarief van 2,4% (2,5% in 2011). In hotels wordt 3,6% BTW geheven. Er zijn een aantal sectoren die volledig zijn vrijgesteld van BTW, dit is volksgezondheid en sociale voorzieningen, onderwijs en gokken.
De Zwitserse nationale belastingregeling heeft een regeling voor de belastingteruggave van Zwitserse BTW gemaakt door niet-Zwitserse bedrijven. BTW teruggave kan slechts éénmaal per jaar worden ontvangen en niet alle buitenlandse bedrijven hebben recht op deze teruggave. BTW teruggave is niet alleen beschikbaar voor buitenlandse bedrijven of particulieren die niet geregistreerd staan als belastingplichtige of instanties voor BTW doeleinden.
Zwitserland is niet lid van de Europese Unie, maar is wel een lid van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) (beter bekend als European Free Trade Association, EFTA). De ondertekening van het vrijhandelsakkoord in 1972 vormde de basis van de economische betrekkingen tussen Zwitserland en de EU landen.
Hierdoor moet Zwitserland zich grotendeels schikken aan de Europese BTW-wetgeving, zoals beschreven in de Zesde BTW-richtlijn (2006/112/EG). BTW-geregistreerde onafhankelijke bedrijven die in Zwitserland actief zijn worden onderworpen aan deze BTW-richtlijn. In zoverre dat Zwitserse autoriteiten zijn gebonden aan de invoering van standaard en verlaagde tarieven binnen het toegestane bereik. Daarbij heeft de invoering van de nationale wetgeving ervoor gezorgd hoe en wanneer BTW moet worden belast door geregistreerde bedrijven en particulieren.
Onder de nieuwe EU regels, die van kracht zijn gegaan tussen 2010 en 2015, moeten ¨business to business¨ (B2B) diensten belasting betalen in het land waar de consument gevestigd is. Met andere woorden het is dus niet zo dat er gekeken wordt naar het land van de leverancier, hierbij moet de consument rekening houden met de betaling van de BTW (waarbij zij optreden als zowel de leverancier als de consument, hierbij wordt BTW geheven waar nodig en later teruggevraagd via de belastingteruggave). Deze wijzingen zijn uitgesteld voor telecom-, omroep- en elektronische diensten.
Voor ¨business to private consumer¨ (B2C) diensten verandert de locatie waar de belasting wordt geheven niet, dit blijft dus de locatie van de leverancier.
Er zijn echter een aantal uitzonderingen waar de algemene regels niet van toepassing zijn. Hier zijn specifieke regels van toepassing, hierbij wordt de locatie waar de dienst wordt verleend waar ook de belasting wordt geheven. Met uitzondering van: elektronische diensten, telecommunicatie en omroep, bepaalde catering en horeca diensten, wetenschappelijke en educatieve benodigdheden, en culturele en sportieve diensten.